· Secchi op 9 mtr = 7,0 meter.
Opmerkingen:
Vorige week zag ik kleine kokertjes uit de bodem steken en ik wil toch wel graag weten wat daar eventueel in zit. Op een steen van de SETL platen zat een witte aanslag die ik graag onder de microscoop wilde bekijken en dus is het tijd om monsters te halen.
Dave heeft tegenwoordig een mega lichtstrip in zijn auto en dat is in het donker ontzettend handig. Gewapend met 4 hagelnieuwe potten van Koen zijn we op pad gegaan.
Eerst metingen doen en dan monsters halen.
Het zicht wordt minder. De PH is van 8 naar 7,6 gedaald en het CO2 gehalte is gestegen van 2 naar 4,6. Zuurstofgehalte is gedaald van 5,6 naar 5,1 mg/l. Wat opvalt is dat er meer watervlooien zijn en garnaaltjes.
De school baars onder het Paviljoen heb ik deze duik niet gezien.
Een roodbuik aasgarnaaltje waagt zich over de bodem, want normaal zitten die veilig in holtes. We hebben monsters genomen van de holle sediment kokertjes op de bodem op ca 3-4 meter diepte. In het kokertje zat niks, maar het is zeer kunstig gebouwd uit laagjes. Op internet kan ik deze kokertjes niet zo gauw vinden.
.
 |
| Kokertje met links het slappe voetje. |
De voet van het kokertje bestaat trouwens uit silicium korreltjes en is wat slap.
Het geen wat boven de bodem uitsteekt is versterkt met fijn sediment en
piepkleine slakkenhuisjes of restanten ervan.
Bij het monster van het zogenaamde gras zat een kleine plat kokertje 5 mm met een larfje erin.
Dit lijkt op een beginnende kokerjuffer. Deze heb ik december 2012 ook van de waslijn afgehaald van de SETL plaat. De structuur van de koker is net een vingerafdruk.
De larve draait zich regelmatig in het kokertje. Dat kokertje is aan beide zijden open.
 |
| Larve in het platte kokertje |
 |
| Knop van een Hydra |
In het monstertje van de steen van SETL H136 zaten 3 inactieve Hydra knoppen en roeipootkreeftjes. Ik zie veel diatomeeen en algdraden.
Ik heb nog geen idee wat het gras precies is. Verder op 2-5 meter her en der een baarsje of posje. We komen ook nog langs een veldje met heel veel van die sedimentkokertjes.
Het is typisch dat tot 5 meter diepte we nog steeds kleine plantjes gekroesd fonteinkruid kunnen vinden. Dan zie ik een zwanenmossel, die met uitgestoken voet houvast probeert te krijgen, maar een kolonie zebramosselen verhinderen dat. Ik pulk de zebramossels los en steek de zwanenmossel weer half in het zand. Zwanenmossels worden meestal gezien door zebramosselen als mooi hard substraat, waardoor ze zich massaal eraan hechten. Gevolg is dat de Zwanenmossel geimmobiliseerd wordt en makkelijk ten prooi valt en dat is zonde, want het filterende vermogen van een Zwanenmossel is groot.