· Dutchi op 3 mtr =
· Secchi op 3 mtr =
· Dutchi op 6 mtr = · Secchi op 6 mtr =
· Secchi verticaal =
Opmerkingen: Ja hoor ik besluit eens geen camera mee te nemen en dan krijg je toch weer spijt. Mark wil gewoon lekker duiken en alle metingen hebben we gisteren al gedaan. Net als wij te water gaan komt Robin met een buddy uit het water. Wel de Meerval maar voor de rest totaal geen vis. We gaan eens kijken in gebied B. Op ca 8 meter diepte steken we wat af en volgen de 8 meter lijn en stijgen langzaam naar de 7 meter. Op de heenweg zien we een Snoek op de bodem liggen, maar veel pit zit er niet in. We komen uiteindelijk bij de versmalling uit en mijn oog valt op een kunstaas. En dat ziet er toch wat gemeen uit hoor.
Ik heb alleen geen containertje om het in te doen dus er rest niks anders dan deze vast te houden. Niet veel later flitst er een Karper voorbij en als ik Mark sein, schiet ie er met een noodgang vandoor waarbij hij een spoor trekt met zijn rugvin aan het oppervlak van het water. Wat gaan die beesten toch snel. Ik zie een apart blok wat ik nog niet eerder heb gezien en schraap er een grijs groen alg monstertje van af om dat in mijn monsterpotje te doen.
We kuieren langzaam verder genietende van het uitzicht en dan seint Mark mij. Er zwemt net een Paling weg van een rand. Niet veel later zie ik een grijze buik van een paling die rechtopstaand op de staart, zich verheft als een Cobra. Op deze plek krioelen > 10 palingen bij elkaar waarbij er een stuk of 4 tegen elkaar aan glijden. Er wordt hier druk gepaaid lijkt wel en van de Sargassozee hebben ze nooit gehoord.
Dit heb ik van mijn leven nooit zo gezien. Vorig jaar zaten de Palingen ook ondiep toen er grote groene plukken alg lagen, waar tussen ze zich verborgen en we hebben er tientallen gespot niet wetende waarom ze ondiep zaten. Die is die algplukken zijn er niet, maar evengoed gaat dat proces van paaien kennelijk gewoon door. We hebben onze lampen afgewend en kijken vol verbazing naar de krioelende palingen. Nou we laten ze maar verder met rust en zwemmen verder. Het uitzicht is super en ik kijk toevallig naar de rietkraag. Daar zie ik schimmen zwemmen. Mark en ik nemen een kijkje een nieuwsgierige Brasem komt polshoogte nemen. De ogen steken wat uit als een mislukte goudkarper, maar hij is alle behalve bang en kijkt zelfs wat streng. Op de achtergrond schiet een complete school Brasems tussen het riet door en verdwijnt. De grote Brasem wend zich rustig af en zwemt weg. Wat een duik is dit zeg, maar de pret is nog niet voorbij. Op de bodem zie ik een draad lopen en kom tot de conclusie dat dit de eerste lange dunne streng Darmwier is die ik zie. Dat begint dus ook al. Op een meter of 3 zie ik een visje zwemmen met een kwastachtige staart. Het kost moeite om deze bij te houden, maar met de handen over onze lampen zwemt ie iets minder snel. Dan draait ie zich om en passeert ons weer om in tegengestelde richting weg te zwemmen. Dat was dus een jonge Zeelt.
Wat was dit een fantastische visrijke duik zeg. Ik maakte mij al wat zorgen over de visstand, maar als dit een kans krijgt dan trekt dat vanzelf weer bij.