2016-03-06 Kiezelwier bloei vertroebeld plas

Weer     : Bewolkt, Wind NW, 3-4 bft.
Duikers : Dean,Marco, Bart, Walther, Axel 
Doel     : SETL platen en stations fotograferen en metingen doen.
Duur    :  65 minuten
Lucht temp  : 6 Celsius
Water temp :  5 Celsius minimum.
Fauna    : Baars, roeipootkreeftjes, paling, dode snoekbaars, karper,
Flora :  Fonteinkruid in grasvorm, Enkele grotere schedefonteinkruid plantjes, waterpest, Kiezelwier aanslag ook in geleivorm en bruine aanslag op bodem, alsmede licht beige algen
 
Thermocline: – meter
Vislood: 0 gram 

Zichtmetingen 
·  Dutchi op 3 mtr =   3,0 meter.
·  Secchi op 3 mtr =  5,0 meter.
·  Dutchi op 6 mtr =   3,0 meter.

Zie alle foto’s van deze duik.

Opmerkingen:

Mudmasters
Het is dit weekend weer de Mudmasters waarbij honderden mensen de bijzonder zware uitdaging aangaan om flink wat kilometers door de modder te ploeteren. Ik heb daar respect voor.  Vaak zie ik mensen hun mondhoeken van afschuw naar beneden trekken als ik vertel dat ik bij een watertemperatuur van 5 graden lekker ga duiken. Ik wil niet veel zeggen, maar meedoen aan de Mudmasters bij 6 graden door natte koude modder en sloten glijden en klauteren, getuigd van meer lef dan relaxed rondzweven in een warm droogpakje.
Na drie keer verteld te hebben dat ik ga duiken bij het Paviljoen zet ik mijn autootje op een verlaten parkeerplaats.
 

Het begint lekker.

Ik stap uit en sla hersenloos mijn autodeur dicht en besef ineens dat ik de autosleutel niet in mijn broekzak heb zitten. Die sleutel hangt vrolijk in het contact. Nu trekken mijn mondhoeken een stukkie omlaag. Gretverdrie. Dean komt aanrijden en ik vraag of hij een specifiek stuk gereedschap heeft, maar helaas. Marco komt aanrijden en Dean zegt: “Italianen krijgen altijd wel een auto open” en eerlijk gezegd had ik dezelfde gedachte 🙂
Marco komt met een lach uit zijn auto stappen en stelt voor om een ruit in te tikken, maar ja dat wil ik liever niet. Laat de oplossing nu toch heel eenvoudig zijn, want ik heb het een keer eerder moeten doen. Zo gezegd zo gedaan en met een beetje McGyver flair krijg ik mijn “koekblik” weer open. Pfioe gelukkig maar. Bart en Walther zijn inmiddels ook gearriveerd.

Algenbloei.
Het doel is om alle stations af te handelen. Walther geeft aan dat zijn pak mogelijk gaat lekken, maar hij probeert de metingen wel te doen en dat is met z’n vijven dan ook zo gepiept. Na het meten geeft Walther aan dat z’n pak lekt en hij beëindigd zijn duik.
Ik sprak voor de duik al met duikers die vertelden dat ze groene wazen in het water zagen en verhip de kiezelwieren bloei is inderdaad nu echt op gang gekomen.
Bij de SETL platen zie je een gelei-achtige aangroei en die kennen wij, want dit doet zich elk jaar voor begin maart, waarna het zicht mogelijk verder terugloopt.
 

Gelei aangroei van kiezelwieren (Diatomeeën)

We maken ons op om weer over te steken in het groen tussen de 6-7 meter diepte.
Met de lamp vooruit schijnend, zie ik in de lichtbundel vele roeipootkreeftjes krioelen. Ja het leven komt nu dus echt op gang nu de dagen lengen en algen weer kunnen groeien, ondanks het feit dat het maar 5 graden Celsius is.
Je ziet ook van deze bleke algen en ook dat zijn kiezelwieren.

Kiezelwieren

 

Kiezelwier onder microscoop

Ik zwem op het kompas en de rest volgt. We zwemmen er een eind op los en na 15 minuten zwemmen wordt het maar eens tijd om haaks op de kant aan te zwemmen, want anders schieten we door. We komen slechts 15 meter verder uit dan bedoeld en dat is toch redelijk binnen de grenzen. Dean en Marco dachten al dat ze koffie konden drinken bij Papa’s Beach House. 

Over MP6 is een tak gevallen die mooi begroeid is en terwijl ik mij in positie breng voor een foto, wijst Dean mij op een baars die er pontificaal naast ligt.Ik had die helemaal niet gezien.

Foto: Dean Kuiper

Marco snelt toe om de grote baars te filmen

Temperatuur is op MP6 ook 5 graden en we gaan verder naar MP4 die wederom bedekt ligt onder een laag bladeren. Gelukkig zijn de stokken een duidelijke aanwijzing waar het kwadrant zich bevindt.
De koude begint lekker te bijten en de mannen beginnen haast te krijgen. Mijn GNT wanten waren helaas afgedragen en de gaten vielen erin en ondanks die gaten waren ze nog redelijk warm. Het was een mazzeltje dat Dean zijn GNT handschoenen te klein waren
en ik ze mag gebruiken. Het is een groot verschil hoor, wanten met of zonder gaten.
Dean ruimt intussen een oude vislijn op.

Troebele en heldere gebieden
Indien je ondieper gaat dan 5 meter, dan bestaat de kans dat je in troebel water komt, wat soms bruinig oogt, maar er zitten ook kraakheldere stukken bij. Vooral aan de zijde waar de zon het langst schijnt is het troebeler dan andere plekken.

Dean krijgt intussen bezoek van een vreselijk bijdehante karper, die niet terugdeinst voor onverwachte bewegingen. Dean klikt met zijn camera er lustig op los.

Foto: Dean Kuiper

Mister Marco Attenborough zwemt met zijn camera achter hem aan slepend van de ene naar de andere plek. Lampen aan en filmen, waarna hij na het filmen direct weer de lampen uitzet en verder zwemt naar het volgende onderwerp, om vervolgens weer de lampen aan te zetten. Zo herhaald dat ritme zich gedurende de duik. Het is mooi om te zien hoe snel ie dat allemaal doet.

Marco aan het filmen

Bart blijft mooi in de buurt en slaat het allemaal gade en hoe langer de duik duurt hoe sneller men gaat zwemmen om warm te blijven. Dan zie ik ook een oude vislijn liggen en voor ik het weet zijn de heren al uit zicht, want het is hier een stuk minder op 3 meter diepte.
Ik rol de vislijn om een plastic fles heen die al eerder in mijn handen werd gedrukt.
Snel nog even een foto van de mosselgrens en MP7 en er rap nog even MP5 erop zetten.

Mosselgrens rukt op.
Kijk en dat is nu de kracht van foto’s. Je ziet het niet gebeuren, maar als je een ijkpunt plaatst kun je zien wat mosselen doen. In 35 dagen tijd is het stokje omvat met mosselen!
Zo kun je dus trage processen in beeld brengen = Project Baseline.

06-03-2016

31-01-2016

We worden bij bovenkomst opgewacht door Walther en de zon schijnt.
Bij de instap ligt zowaar een dode snoekbaars en ik ben blij dat het water nog koud is, anders zou de lucht niet te harden zijn. 
Een welverdiende kop koffie maakt de koude handen warm en Bart is nu wel overtuigd dat die GNT wanten beter zijn dan handschoenen. 
Het was weer een bijzonder gezellige duikochtend met de mannen.

Ondertussen ploeteren de Mudmaster deelnemers verder in de ijskoude modder en daar moeten ze nog voor betalen ook!
Ieder z’n meug zal ik maar zeggen 🙂