2017-03-19 Flowtest 2 met storm.

Weer     : Bewolkt Wind Zw 4-5 bft
Duikers : Emile, Rob, Axel 
Doel     : Flow meter test.
Duur    :  48 minuten
Lucht temp  : 12 Celsius
Water temp :  7 Celsius minimum.
Fauna    : Veel watervlooien, aasgarnalen, Jonge sponzen
Flora :   Gedrongen waterpest planten. links van instap.

Thermocline: Geen

Vislood: 0 gram 

Historische momentjes in de categorie “Weet jij het nog?”

Dat station MP5 is in 24-12-2011 voor het eerst benoemd en gefotografeerd? Het was in de eerste instantie mooi om de aanwezige mosselcultuur erop te monitoren, omdat ie bedekt was met een zeildoek oftewel hard substraat. Dat zeildoek is tussen 15-12-2013 en 04-05-2014 verdwenen. Na het moment dat het harde substraat (zeildoek) verdween, zijn de mosselen niet meer terug gekomen. Het station heeft nu dan ook een andere functie gekregen om plantgroei te monitoren.

Op het eerste gezicht lijkt er op de foto’s van 2015 en nieuwer, niks veranderd. Als je wat kritischer kijkt dan zie je hoe de voorgrond veranderd. Op MP5 was er in voorgaande jaren meer plantgroei te zien, maar de tijd zal het ons leren.

20-02-2012 – 4 Celsius
07-03-2015 – Temp 5 Celsius

06-03-2016 – Temp 5 Celsius

19-03-2017 – Temp 7 Celsius









Zichtmetingen Uitgevoerd door Bart en Thijs 22-03-17
·  Dutchi op 3 mtr =   3,5 meter.
·  Secchi op 3 mtr =  4,5meter.
·  Dutchi op 6 mtr =   4,5 meter.

·  Secchi op 6 mtr =  5,5meter.
·  Dutchi op 9 mtr =   4,5 meter.
·  Secchi op 9 mtr =   6,0 meter.
·  Secchi verticaal =  4,5 meter (met duikmasker)
–  Secchi verticaal =  4,5 meter (Normale Secchi meting)

Forel-Ule waterkleur
Omstandigheden  = Bewolkt
Tijdstip meting = 11:34 uur
Schaal strip = 13-14
Eyeonwater app = 17

Zie het log voor de details.

Zie alle foto’s van deze duik.
Stations.
SETL FOTO’S.

Opmerkingen:

Een beetje regen.
Op de heenweg hoosde het van de regen, maar verdomd als het niet waar is stopt de regen als ik de achterklep van de auto open doe.
Emile komt al vrij vlot na mij de parkeerplaats oprijden en Rob volgt niet veel later ook.
Tijdens het omkleden begint het weer wat te spetteren, maar het mag geen naam hebben. 

Lekkere flow
Tja die flowmeter gaan we nu nog maar eens proberen, maar dit keer gaan we van boven naar beneden. Via de oppervlakte zwemmen we uit in Oostelijke richting.
Uiteindelijk is het nog beter ‘m vast te maken aan een vast object, zodat de draadjes de tijd hebben om goed vrij te bewegen. Dat wordt dan voor de volgende duik en dan maken we het vast aan een anker, waarbij de drijver twee meter onder het wateroppervlak zit.
We kunnen niet hebben dat de achteloze zwemmer er midden op het meer tegenaan zou tikken. Dan schrik je je rot. De boei moet namelijk onder water zitten, anders is het effect van golven en wind te groot op de lijn. Op het moment dat ik het lood laat zinken is het touw te lang en dus kort ik het even provisorisch in. Met dikke wanten is dat best een uitdaging.
Het eerste draadje zit dan op twee meter diepte. Even wachten tot de draadjes zich hebben kunnen settelen en dan zakken we af.

Boei net onder oppervlak

Ik hou het draad zo noordelijk mogelijk.













Het is een harde zuidwesten wind en om niet ongemerkt mijn positie tot het touw te veranderen hou ik het touw zo goed mogelijk opgelijnd met het Noorden.
Sommige draden zijn vastgekleefd aan het touw. Rob en Emile pielen een paar draden los. Het is wel erg leuk om te zien wat er dan uit komt. Er zit dus een een soort circulatie in waarbij de bovenste 4 meter naar de Noordoost gaat en tussen de 5 en de 9 meter weer in Westelijke richting. 
En dan komt het leukste dat op de bodem we weer een duidelijke stroming zien van vuildeeltjes richting de Noord.

Bodem stroming richting Noord

Ook fijn sediment is natuurlijk goed om stroming in beeld te krijgen. maar je moet wel een vast punt hebben om stroming aan te refereren natuurlijk. 

Resultaat stromingsrichting 

Het is een leuk experiment in ieder geval en nadat we klaar zijn bergen we de boel weer op en zo’n drijvertje is dan best een akelig dingetje die telkens wil ontsnappen.Na wat rommelen lukt het me om een knoop in de aardappelzak te krijgen.

Onderweg komen we hele bedden met verbleekte mosselschalen tegen en dat reflecteert gewoon licht van boven.


Naar mate boven de 7-8 meter komen wordt het zicht ineens stuk slechter en we zitten aan de Noordzijde waar de wind op staat. 
Langs de ondiepte zie je de stroming van de kant af staan en we worden gewoon weggeduwd!

Afval en jonge sponzen
We hebben niks afgesproken, maar Rob kan onder andere een bekertje, zakje , blikje niet laten liggen en raapt het op,
Ik zie ook een plastic flesje liggen onder de 9 meter en raap het op. 
Weetje het lijkt zo zinloos, maar het laten liggen is kansloos en echt alle beetjes helpen.



Als contrast staat daar tegenover dat we op kleiblokken aan de verticale zijdes, jonge sponzen zien groeien. Dat lijkt zo niet noemenswaardig, maar juist dat kleine spul laat zien hoe het onder andere met de plas gesteld is. Het groeien van sponzen is een goed teken. 

Jonge sponzen 6 Celsius

Wat kan er met een spons gebeuren?
Sponzen zijn echt interessant en aan verandering onderhevig. Dat komt tot uiting als je een vaste huisspons hebt gevonden. Deze zit tussen de 5-6 meter diepte.

02-07-2016.
Soms lijken sponzen weg te smelten, wanneer de gaten er in vallen zoals de linker foto laat zien. Net boven die diepte was de temperatuur 18,5 Celsius terwijl de spons net onder de spronglaag zat in 12 Celsius.

Spons verdwijnt 02-07-2016 ,12 Celsius 

















04-09-2016
Die zelfde spons is twee maanden later ondanks de blauwalg uitbraak redelijk stabiel bij een temperatuur van 19 Celsius.

Spons stabiliseert 04-09-2016, 19 Celsius







15-01-2017
Het water is nu 4-5 Celsius en er worden weer nieuwe kolonies gevormd.
Jullie zullen mij wel voor gek verklaren, maar dit vind ik wonderlijk hoe de plas keer op keer weer hersteld, maar een spons krijgt dan helaas niet echt de kans om groot te worden.
Spons groeit weer 15-01-2017 5 Celsius


















Zo dat was even een zijstapje om zo weer om te draaien naar de instap. Er liggen flinke klompjes mosselen verspreid op de zandvlakte aan de Noordzijde. 
Ik maak nog even een foto voor de serie Mosselgrens.
Dat is te leuk om te missen en zeker als je er toch langs komt nietwaar.

Als we toch bezig zijn kunnen we ook net zo goed MP7 op de plaat zetten, maar met het slechte zicht is dat alleen mogelijk als ik wat dichterbij de drum fotografeer.
Een foto laat niet alleen het object zien natuurlijk, maar dus ook het zicht en dat wordt snel duidelijk als je op de LINK van de serie klikt.



Na de duik weer het gebruikelijke kopje koffie zonder koekje maar met een bescheiden oogst aan afval.Het kan maar weg wezen.


Bedankt Emile en Rob voor de hulp en de leuke duik.



Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.