Weer : Zonnig Wind Z 2 bft
Duikers : Walther, Bart en Axel.
Doel : Metingen en foto’s maken stations, monsternames
Duur : 43 minuten
Lucht temp : 20 Celsius
Water temp : 7 Celsius minimum.
Fauna : Kleine scholen jonge baars, die net boven de spronglaag zitten op ca 8,5 meter.
Flora : Smalbladig fonteinkruid als hele kleine plantjes.
Drijflagen langs de kant
Spronglaag: Op 8,5 meter
Vislood: 0 gram
Zichtmetingen
· Dutchi op 3 mtr = 2,0 meter.
· Secchi op 3 mtr = 2,5 meter.
· Dutchi op 6 mtr = 2,0 meter.
– Secchi verticaal = 2,1 meter (Normale Secchi meting)
Forel-Ule waterkleur
Omstandigheden = Zonnig
Tijdstip meting = 12:00 uur
Schaal strip = niet uitgevoerd
Eyeonwater app = niet uitgevoerd
Zie alle foto’s van deze duik.
Bare essentials.
Eventhough the sun is shining, Nicola is not happy. Walther and Bart are happy as the photos show. Me ….I’m running for playmate of the month.
Happy Bart |
Happy Walther |
What’s the matter Nicola?
“I forgot my doubleset!”
Well eh, that is one of the bare essentials. I could go home and get a set for you?
“No no no it’s okay” Nicola says. I’m fine.
Then he gave me a very clear Italian handsignal:
Handsignal for : “I forgot my set”
|
Happy bunny.. Thanks Nicola! |
Oersoep |
In de soep gelopen.
Letterlijk wel te verstaan, want op het water ligt een laag blauwalg, waarbij je gaat denken of het wel verstandig is en of wij er als een groene Hulk uit het water willen stappen.
Er drijven geen dode vissen of watervogels dus wat is wijsheid. Er lopen mensen met honden die zelfs in het water spelen.Mensen hebben echt geen idee, terwijl ik onze hond er echt niet in laat zwemmen.
We wagen het er toch op.
Ik duw mijn cameraatje onderwater voor het nageslacht. Met het hoofd onderwater is net erwtensoep met groene snotjes.
We laten Nicola achter en gaan metingen doen.
Het is goed zoeken in dit barre zicht, maar we slagen er in om bij de juiste paal te komen.
Walther is heel snel klaar met meten en ook Bart rond de metingen snel af. Niet zo gek als je maar 2,5 meter hoeft te zwemmen.
Tot 8,5 meter is het dus een groene sneeuw, maar die blijven voornamelijk boven de spronglaag op 8,5 meter. Onder deze laag zien we enkele vlokjes naar beneden dwarrelen.
Die spronglaag is ook een fikse van 15,5 naar 9 graden Celsius.
Kotsende mosselen
Het doel van deze duik was ook om de uitscheiding van mosselen te vangen voor onderzoek door Rijnland.
Dat blijkt toch lastiger dan gedacht, omdat de genomen monsters uiteen waren gevallen.
Walther had zijn uiterste best gedaan, maar eenmaal thuis was er geen vlokje meer te zien.
Het kon ook net zo goed omgevingswater zijn.
Ook mijn monstername van een flubbertje was uiteengevallen en eigenlijk onbruikbaar.
Groene uitscheiding |
Na de metingen gaan we net onder de 8,5 meter richting het wrakje.
Dan zien we toch een bizar spektakel van scholen vis die precies tussen de 8 en 8,5 meter lijken te blijven onder het Paviljoen. Ze trekken aan ons voorbij in het lamplicht.
Aan het lijntje
Ja hoor, het zal weer eens niet. Ik zie niet veel, maar wel net dat ene glinsteringetje in mijn ooghoek. Visdraad. Ik twijfel of het een live draad is, maar na een paar lichte rukjes gebeurt er niks. Eens even kijken wat daar aan vast zit. Er is iemand geweest die zijn/haar geluk wil beproeven bij het Paviljoen en vissen zijn echt niet gek. Die rijgen gerust een achtknoop tussen de palen door. Walther en Bart schijnen mij bij terwijl ik de handel oprol.
Helaas geen lood, maar wel een paar meter vislijn. Het kan maar weer weg wezen, ja toch?
Eigenlijk valt er geen ruk te zien en we hebben we wel genoeg in deze smurrie rond gehangen.
We komen boven en we zijn niet groen of zo.
We drinken een kop koffie om vervolgens naar huis te gaan…..althans dat was de bedoeling.
Klef plonsje
Dean komt even buurten en we praten over triathlons en trainingen. Wauw wat hij gepresteerd heeft in een jaar, petje af.
Als hij weer verder gaat met zijn rondje, ga ik toch nog even een verticale zichtmeting doen vanaf het Paviljoen die ook eens een keer open is.
Zonnebril op, zonnebril af en ik hang ’n in de hals van mijn t-shirt. Secchi schijf en meten maar. Om de spiegeling te ontwijken leun ik over de reling naar voren. nog een stukkie.
PLONS. Woehaaa mun zonnebril!
Met grote schreden loop ik naar de auto. 20 minuten later heb ik mijn zonnebril op sterkte weer op mijn neus. Kreng lag op 5 meter diepte.
Zonnebril |
Nu is het wel tijd om naar huis te gaan.
Monsters deel twee
Die week doe ik nog een poging om een goed monster te vangen van poepende mosselen.
Dat kan ik gewoon vanaf de kant doen. De injectiespuit van Walther is een wonderbaarlijk goede oplossing.
Ik doe het groene flubbertje in een potje en breng het de volgende dag naar Leiden, voorzien van een label. Ook dit monster is uiteengevallen als het aankomt.
Volgende dag al resultaat: Alleen gebroken en/of lege kiezelwier resten en ik snap er niks van.
Ik ga het verder onderzoeken!