2020-01-19 De Bosplas driehoek.

Weer     : Zonnig , Wind NNW, 2 bft
Duikers : Jeroen, Axel
Doel     :  Stations bezoeken
Duur    :  62 min
Lucht temp  : 6 Celsius
Water opp temp : 6,7 Celsius
Water min temp :  5 Celsius
Fauna    : Geen
Microfauna: Eenoogkreeftjes , Bosmina
Microflora: Asterionella, Fragillaria, Staurastrum, Keratella, Cymatopleura, Triceratium Vier verschillende enkele (waaronder bewegende) blauwalgen. Een Euglena-achtig cilindervormig roterend organisme en op een Paramecium lijkend organisme.
Flora      : Enkele gekroesd fonteinkruiden
Spronglaag: Geen.
Zicht: goed, met organisch zweefmateriaal.

Vislood: 15 gram

  • Zichtmetingen
  • Dutchi op 3 mtr = 6,0 meter.
  • Secchi op 3 mtr = 7,0 meter.
  • Dutchi op 6 mtr = 5,0 meter.
  • Secchi op 6 mtr = 6,0 meter.
  • Dutchi op 9 mtr = 5,0 meter.
  • Secchi op 9 mtr = 6,0 meter.
  • Verticaal zicht = 7,2 meter.

Forel-Ule waterkleur
Omstandigheden  = Zonnig
Tijdstip meting       = 12:30
Schaal strip              = 14-15

Waterpeil
10 cm onder de rand = -5,46 mtr NAP
5 cm gedaald sinds 15-12-2019.

Zie het log voor de details.

Zie alle foto’s van deze duik.

  • 14 meter PO4 = 0,86 Mg/L EC = 884 mS/cm PH = 7,38
  • 5,0 meter PO4 = 0,90 Mg/L EC = 880 mS/cm PH = 7,88
  • 0,4 meter PO4 = 1,36 Mg/L EC = 832 mS/cm PH = 8,01

Lekker weertje
Jeroen staat al op de parkeerplaats als ik aan kom rijden. We moeten weer metingen doen en we hebben er zin an. Het wateroppervlak is nagenoeg glad.
Het water is best helder, maar toch zit er een soort waas in. Het blijkt later organisch dood materiaal is.
Op zich weinig veranderingen op de paal op alle drie de dieptes. Alleen de temperatuur is wat gezakt.

Bij de Sale is er ten opzichte van vorige keer ook niet veel veranderd, Alleen wat neerslag op de mosselen op het hek en op de kuiprand. Op die rand zijn slaksporen en ook poepjes te zien. De sponzen groeien langzaam.

Na de Sale zwemmen we door naar de andere meetpunten. Daar komen we onderweg een kunstaas tegen. Het was toch weer 15 gram lood en een stuk vislijn. Jeroen vind een plastic flesje en windt de vislijn op.

We komen tijdens de duik geen enkele vis tegen. Na de duik spreken we twee vissers en hebben niks gevangen. Het is toch wel een mysterie waar de vissen dan wel zitten.

Planktonnet sleepje
Na een duik van een uurtje zijn onze voeten en vingers aardig aan het tintelen, maar het sleepje met het planktonnet moet nog even gedaan worden alsmede het waterniveau meten en het verticale zicht + waterkleur.
Het potje na de sleep zit vol met eenoogskreeftjes en laat Jeroen de krioelende inhoud van het potje zien.
Jeroen schenkt een warme kop koffie wat een welkom opwarmertje is. Ik heb nog koek mee, want je wordt ook nog eens behoorlijk hongerig.

https://photos.app.goo.gl/x7azHw8JoXf3VzQc9

Onder de microscoop
Thuis pak ik de microscoop en direct bij het eerste druppeltje wat ik van de bodem van het potje opzuig, valt een prachtig kunstwerkje op. Ik zoek in mijn zoetwaterbijbel, maar daar staat niks in wat hierop lijkt. Mijn vrouw zoekt even op internet en komt direct met Triceratium favus!
Als we daar verder in duiken blijkt het een zoutwater kiezelwier (diatomee) te zijn. Op Twitter zitten een aantal kenners die konden bevestigen dat het inderdaad een mariene (zoutwater) kiezelwier is, maar hoe komt dat zoutwater kunstwerk in de Bosplas?

Er kon drie theorieën bedenken
Theorie 1
Ik had een theorie dat misschien iemand een spoelduik heeft gemaakt na een Noordzeeduikje. Zo’n klein dingetje kan natuurlijk langere tijd in een duikpak blijven hangen en dan ineens losraken. Het is dan wel héél toevallig dat we het net opvissen. Omdat het op de bodem van mijn monsterpotje ligt, zal het ook in het buitenwater uiteindelijk naar de bodem zakken. Dit monster komt uit de bovenste twee meter dus in dat opzicht zou het er nog niet zo lang in het water liggen.
Theorie 2
Een andere theorie is dat het misschien met zout welwater omhoog is gekomen.
Het is nog niet echt duidelijk waar deze wellen zitten, maar het is aannemelijk dat deze dieper zitten dan 2 meter.
Theorie 3
Een dergelijk skelet kan overigens duizenden jaren oud zijn en er ligt nog steeds zeeklei in de plas, dus dat skeletje kan ook uit een homp klei zijn losgekomen.

Op een later tijdstip heb ik meerdere druppels onder de microscoop gelegd, maar kon niks meer vinden.
Dit was dus een lot uit de loterij om deze Triceratium favus te vangen.
Onderstaande foto is 1000x vergroot. Het kiezelwiertje is 0,15 millimeter groot.
Er is toch altijd weer wat bijzonders te zien wat je niet zou verwachten.
Zo kwam er ook een rond kiezelwiertje tevoorschijn, wat twee keer zo klein is als het driehoekje. Wat dat precies weet ik nog niet.

Jeroen bedankt voor deze lekkere duik. We hebben dan wel geen vis gezien, maar toch hebben we wat moois gevangen.