De laatste blog was van 15-05-2022. In plaats van een lang verhaal zal ik het wat korter houden tot simpele waarnemingen.
Het is ondanks dat je zou vermoeden verre van saai te noemen, maar dan praat ik op microscopisch niveau, want door het verminderde zicht zijn er met het blote oog weinig veranderingen te zien natuurlijk.
21-05-2022 Ontdekking van de Ronde Beekmuts
Voor het verzamelen van plankton trek ik mijn oude droogpak en gebruik de ouderwetse snorkel.
Dus ik lag in het water wat plankton te verzamelen en voerde de verticale zichtmeting uit.
Er groeit flink wat darmwier en die slierten staan soms rechtop vanaf de bodem, omdat er zich een luchtbelletje heeft gevormd in de holle ruimte. Ze lijken ook echt op darmen. De fonteinkruiden groeien ook welig en bereiken al aardige hoogte van op dat moment een 50 cm.
Eenmaal weer bij de kant, keek ik dit keer wat aandachtiger naar de grote stenen en wat schertst mijn verbazing, beekmutsjes!
Ze leven op en onder de grens van water en lucht. Ze kunnen hier natuurlijk al jaren zitten, omdat ze nauwelijks opvallen. Ze zitten ook op de stenen aan de Noordzijde, want dat heb ik later ook nog eens bekeken.
Voor een betere kijk kun je de foto Wikipediafoto bekijken onder deze link: Ancylus fluviatilis.
In het planktonmonster zitten heel veel watervlooien en roeipootkreeftjes met eitjes. Die staan ook allemaal in het fotoalbum.
22-05-2022 Zicht verbetert
Duikers: Jeroen en Axel.
Het verticale zicht verbeterd verder naar 7 meter, maar door een hele flauwe witte waas wordt het licht wat verstrooid. Er zijn grote wolken van aasgarnaaltjes te zien boven op en rond objecten. Ze worden vaak gezien als jonge visjes, maar het zijn echt garnaaltjes. We zagen voor het eerst in tijden weer eens een ingegraven paling! Karpers zijn zeer actief en schichtig. We vonden nog een streng met baarseitjes. De zoetwatersponzen groeien ook goed en zien er gezond uit. Bij de meetpaal heb we nog geen witte bacteriematten gezien, wat een goed teken is. Onder de 17 mtr diepte hangt er een dichte mist. Verder hebben we die duik nog een verstrikte kuifeend losgesneden.
Toen ik nog even wat darmwier verzamelde zag ik ineens iets opmerkelijks op de grote stenen die half in het water liggen. Beekmutsjes!
Een heel klein schaaldiertje die zich net onder of op de grens van water en lucht leeft. Dat is toch wel bijzonder te noemen. Nu kunnen deze er al jaren hebben gezeten, omdat ik er nooit op gelet heb natuurlijk.
29-05-2022 Andere bacteriën.
Duikers: Jeroen, Manuel en Axel
Het regent en een witte waas heeft zich in de waterkolom gevormd en het zicht is van 7 naar 6,7 meter verticaal gegaan.
Er groeit aan de Noordwest kant een bentische blauwalg. Het groeit op objecten en planten. Deze donkergroene tot paarse plakkaten zijn blauwalgen met de naam Oscillatoria . Ze zijn met name te vinden aan de Oostelijke steiger in het midden van de plas. Het grappige is dat bij de Westelijke steiger deze matten weer niet te vinden zijn. Er ligt darmwier verspreid op de bodem. Er zijn nog steeds enorme hoeveelheden aasgarnalen in wolken.
Met de scooter zijn we de put in gegaan en hebben een watermonster genomen van 17,5 meter diepte.
Resultaat was een fosfaat gehalte van 0,64 Mg/L, maar dat was nog net boven de diepste spronglaag, want op 30 April op 19,8 meter diepte was het fosfaat gehalte al 0,96 Mg/L. Op 15 Juni was ie op 19 meter diepte gestegen naar meer dan 2,50 Mg/L. Het meetinstrument gaat maar tot 2,50.
Ik heb een planktonmonster genomen. Daarin zitten onder andere piepkleine mossellarfjes en groenalgen waaronder de Pandorina met rode oogvlekken. Deze algen zitten in een omhulsel van gelei en kunnen dus het verschil tussen donker en licht waarnemen. Daarnaast kan de kolonie zich ook nog voortbewegen doordat er zweepstaartjes door het omhulsel van gelei steken en rond harken.
15-06-2022 drie dagen na Mudmasters en eerste kleine koloniën blauwalgjes.
Duikers: Bart en Axel.
Mudmasters vond plaats op 11-12 Juni en dan staat er een grote glijbaan, waar duizenden modderige mensen (ik ook) af zijn gegleden in het water. Daarmee komt er een hoop verse klei mee en waarschijnlijk ook voedingsstoffen. Er was ooit eens klei gestort op een andere locatie in de Bosplas, waar voor een bepaalde tijd waterpest welig groeide. Waterpest komt echter niet meer voor in de Bosplas.
Dan was er ook nog een valluik die in het water eindigde. Je kunt wel raden dat dat het zicht niet ten goede komt in de buurt waar deze obstakels hebben gestaan. Dat willen we dan ook wel eens onderwater ondervinden.
Het zicht is van 6,7 meter van vorige keer teruggelopen naar 2,8 meter.
Nou waren Bart en ik naast het testen van Bart z’n scooter ook nog op zoek naar verloren objecten, maar de naast een zwik inlegkruisjes, wat sokken, haarbandjes en een zonnebril, lagen er geen spullen meer van waarde die naar de rechtmatige eigenaren zou worden gebracht. Mijn collega was zijn Gopro ook verloren en ik had de ijle hoop deze nog te vinden. Het duikerssupportteam van Ferrys Training Center heeft goed werk verricht met waarborgen van de veiligheid in en onderwater en het bergen van alle kostbaarheden die mensen zijn verloren.
Het zicht was slecht onder de 18-19 meter diepte en boven de 6 meter diepte. Daartussen verschilde het zicht nogal. We zijn weer met de scooter naar het midden van de plas gegaan. We hebben een watermonster van 19 meter diepte en van het oppervlak genomen.
De bodem was licht gelig van kleur met een beetje fluffy structuur. Evengoed zaten er op 19 meter diepte veel watervlooien. We hebben fototo’s genomen van de Sale (station MP8). Qua vis hebben we een snoek en drie palingen gezien, een school middelgrote baarzen op 12-15 meter en een pos. Het darmwier was ook aan het oppervlak te zien alsmede op de bodem en zwevend in de waterkolom. Fonteinkruiden staan hoog. Ik zag nu ook trouwens de beekmutsjes aan de Noordzijde op de stenen. Op de Sale liggen ook weer wat donkergroene plakkaten Oscillatoria (blauwalg). De zebramosselen hebben de Sale ook massaal gevonden en vormen een op sommige plekken een dikke korst. Er zijn enorm veel grote wolken aasgarnalen te zien en in sommige gevallen ontnemen ze zelfs het zicht. Het is wel apart dat op de bruiskoppen van het mengsysteem de zebramosselen soms alleen op de kunststof rand zitten en in andere gevallen de metalen kop compleet bedekken, terwijl andere weer schoon zijn aan de Noordzijde. Fosfaatgehalte op 19 meter (Meer dan 2,5 Mg /L) is veel hoger dan het fosfaatgehalte aan de oppervlakte (0,54 Mg/L). Verder was er weinig te zien, want ook de rest van de plas was nou niet echt fantastisch.
Op 18-06-2022 heb ik nog een planktonmonster genomen en dan blijkt er op microscopisch niveau dan weer wel veel te veranderen. Hele hordes raderdiertjes (Ik denk Synchaeta) die je met het blote oog ook kon zien in het monsterpotje in dit filmpje. Daarnaast ook nog een verdwaalde Oscillatoria blauwalg en veel prachtige groenalgen. Afwezigheid van watervlooien valt op en ik zie de eerste zwevende kleine blauwalg koloniën genaamd Microcystis.
21-06-2022 Even een controle eindigt in rommelige duik.
Duikers: Jeroen, Bart en Axel
We wilden graag de diepst gelegen bruiskoppen bekijken. Via het oppervlak zijn we met de scooter “Ja we worden lui” naar de bellenpluim gevaren en zijn daar recht naar beneden gegaan. Ver onder het oppervlak hangt een boei en een lijn die naar 19 meter diepte gaat. De spronglaag zit op 18 meter diepte. Temperatuur gaat daar naar 14,5 naar 12,5 Celsius. Zelfs onder de troebele spronglaag zie je watervlooien. Doordat de bodem niks nodig had om op te warrelen en het zicht in een paar seconden tot nul te reduceren, waren we elkaar ook zo kwijt. Op de tast heb ik nog zo snel mogelijk de slang gevolgd en nog een aantal bruiskoppen op de foto gezet. Het had geen zin om met z’n drieën met scooters de rest van de bruiskoppen af te gaan. Eenmaal aan het oppervlak zijn we op een diepte van een meter of 5-8 naar de Westelijke steiger gegaan. Daar lag nog een oude vislijn die we alleen doorgesneden hebben. Omdat het zicht niet bijzonder was, was ook het scooteren een uitdaging om geen kleiblokken te raken en elkaar niet kwijt te raken. Dan gebeurde dus nog een tweede keer.
Dit keer geen interessante foto’s gemaakt.
26-06-2022 Alleen plankton verzameld.
Water zag er aan de kant erg troebel uit, maar er waren ook een hoop duikers actief.
In mijn droogpak en snorkel heb ik rond gedwarreld en de metingen gedaan. Waterniveau (-5,47 NAP), Verticaal doorzicht (4,3 meter) , Temperatuur ( 19 Celsius) Watermonster nemen en plankton verzamelen.
Dan is er toch weer wat veranderd. De raderdieren die ik op 18 Juni zag zijn weg, maar er is een prachtig ander raderdiertje voor teruggekomen. De Polyarthra en nog met eitjes ook. De Polyarthra heeft een soort veertjes en dat maakt ‘m bijzonder. Moet je ook eens kijken naar de maat van dat ei! Daarnaast de zeer beweeglijke kolonie goudalgen Synura. Verder veel Keratella en Nauplius larven.