Het is woensdagavond en Manuel, Jeroen en ik hebben afgesproken om een duik te maken. Buiten is het 0 graden Celsius.
In de nacht van 15 op 16 januari had het gesneeuwd , maar heel veel ligt er niet meer.
Manuel is er al als ik aan kom rijden. Even later komt Jeroen eraan. De plas ligt er bladstil bij en er is echt geen windrimpeltje te bekennen.
Ik zag er een beetje tegenop om het koude water in te gaan, want na een dagje kantoor wordt je van binnen toch behoorlijk koud.
Daarom was ik in een wat hoger tempo naar huis gelopen/gerend om mij alvast op te stoken.
Dat hielp! Wat ook hielp is mijn wanten even met heet water voorverwarmen en daarna het water er weer uit laten lopen en aantrekken.
Na het rustig omkleden stappen we het water in. Jeroen wil graag even bij de kerstbomen kijken en dus doen we dat, maar eerst even langs het zeilbootwrak.
Bij het zeilbootwrak kijk ik even rond. Een baars zit in de kajuit. Bij het kerstbomenbosje schiet een grote snoek weg. Op de kerstbomen zitten kleine sponzen, jonge mosseltjes hydra’s en de kokertjes van de Kaspische slijkgarnaal. Bizar eigenlijk hoeveel er kan groeien op een paar vierkante centimeter.
Overal zie ik ook vrij zwemmende aasgarnaaltjes.
De snoek komt ineens ook even terug en schiet tussen de kerstbomen door over de bodem.
We scooteren de diepte in om daar een beetje rond te kijken.
Naast de vele posjes komen we op een plek met veel Heineken bierblikjes en kennelijk komen snoekbaarzen daar op af. Er ligt een prachtig exemplaar. Die zetten we even op foto.
Daarna volgt al redelijk snel een kleine meerval. Die zwemt eerst van ons weg terwijl Manuel en Jeroen er naast zwemmen, maar de meerval draait dan om en komt heel rustig om mij afgezwommen.
Ik maak een foto terwijl Jeroen en Manuel de meerval mooi belichten. Het verbaast mij dat ie kortstondig onder mij gaat liggen. Ik hou mijn adem in om mij niet te verroeren. De staart begint weer heen en weer te zwaaien en weg is ie. Dat was even een magisch momentje.
Het is precies 8 jaar geleden dat ik een zelfde momentje mocht meemaken.
Het was 17-01-2016 toen een wat grotere meerval voor mij op de bodem ging liggen. Mijn lamp had ik weggedraaid en heb toen letterlijk een aantal minuten zo gelegen. Echt super om neusje neusje te liggen zonder het dier aan te raken. Watertemperatuur was toen ook 6 graden Celsius.
Mijn duimtoppen beginnen wat te prikken van de kou en ik blijk achteraf niet de enige te zijn.
Na wat rond gescooterd te hebben komen we ineens twee grote meervallen tegen die een paar meter boven de bodem zwemmen.
Het is wel een feestje vandaag! De tijd verstrijkt en op mijn computer zie ik een watertemperatuur van 5,7 graden Celsius. Tijd om richting de kant te gaan. Onderweg keek Jeroen naar de slechts twee acculampjes van z’n scooter. Die was dus bijna leeg. Jeroen haalt nog een verloren kunstaas weg. Na dat moment doet z’n scooter ineens niks meer. Is de accu leeg? Na een aantal pogingen doet ie het weer en zo scooteren we nog een klein stukje terug naar de instap. Eenmaal uit het water blijken we allemaal koude handen te hebben. Zelfs Manuel, terwijl hij het nooit koud lijkt te hebben. Een lekker bakkie koffie maakt heel veel goed en we warmen onze handen. De Friese muffins smaken wel heel erg lekker. Zeg maar een hele zachte en luchtige taaitaai.
We praten nog even na en stappen daarna tevreden de auto in naar huis.
Bedankt voor deze superduik jongens.
De plas is op dit moment toch wel ijskoud het mooist. Nou ja, wat in ieder geval het dichtst bij mij thuis ligt dan.