· Dutchi op 3 mtr = 2,5 meter.
· Secchi op 3 mtr = 2,0 meter.
· Dutchi op 6 mtr = 2,5 meter.
· Secchi op 6 mtr = 2,0 meter.
· Dutchi op 9 mtr = 3,5 meter.
· Secchi op 9 mtr = 4,0 meter.
· Secchi op 9 mtr = 4,0 meter.
· Secchi verticaal = — meter.
Zie het log voor de details.
Zie alle foto’s van deze duik.
Opmerkingen:
Er staat een harde oostenwind. John gaat de Secchi zichtmeting doen en Dean doet de Dutchi zichtmeting. In die tussentijd neem ik foto’s van de SETL platen en de meetpunten.
Ook hier zijn de mosselen wel wat gegroeid.
Het zicht is bizar slecht en dat komt misschien door het pompen van de beluchting op 18 september. Er is nu door het afkoelen van het oppervlak een natuurlijke menging van het water, omdat de waterkolom tot 3 meter sinds 12 september 4 graden is gezakt terwijl de temperatuur op 6 meter gelijk is gebleven en ook op 9 meter gebeurt er weinig. Mogelijk heeft dat of het beluchten min of meer weer een algenbloei getriggered. Die mist is in feite opgeloste calcium die vrij komt als het vrije CO2 op is en er CO2 aan bicarbonaat wordt onttrokken.
Op 7 meter diepte is het vergeven van de watervlooien en blauwkleurige roeipootkreeftjes. Dat betekent dat er toch een hoop voedsel is en dat voedsel kunnen algen zijn die mogelijk gigantische hoeveelheden CO2 onttrekken.
Onder de 9 meter is het zicht dus wat beter. Nadat we de metingen en foto’s hebben gedaan steken we op 7-8 meter diepte op 120 graden naar de NO hoek. Deze oversteek van ca 290 meter duurt ca 20 minuten en dat scheelt in ons gasgebruik. Bij de kant aangekomen zwemmen we naar het kwadrant van Dean die hij feilloos weet te vinden. Het blikje is weg en er is weer wat veranderd. We nemen foto’s en ik schiet een GPS om te zien hoeveel Dean’s GPS verschilt met die van mij. Het scheelt 6 meter, dus dat mag geen naam hebben.
Daarna gaan we op zoek naar het grote betonnen blok, waarvan ik denk dat het een rioolput is. Het is een kubus van ik schat 1 m3 die hol is en de opening is gericht naar het midden van de plas. Het ligt tussen de 5 en de 7 meter diepte. Foto maken heeft geen zin, want ook hier is het zicht bizar slecht. We zwemmen rustig terug langs de kant. Onderweg komen we een soort kranswier tegen die ik gisteren ook in Vinkeveen ZE 2 heb gezien tijdens de schoonmaakduik. Op elke knoop zit een behoorlijke verdikking die witgeel is. De takken zijn vaal groen.
Er ligt weer opvallend veel vuil in het water en we pikken direct wat mee. We moeten eigenlijk standaard een zakje mee hebben. Ik zie een schildersmossel een behoorlijk spoor door het zand trekken en op de schaal zitten veel jonge zebramossels. Wat opvalt zijn de grote velden witte kwakkel of Quaggamosselen.
Zie het log voor de details.
Zie alle foto’s van deze duik.
Opmerkingen:
Er staat een harde oostenwind. John gaat de Secchi zichtmeting doen en Dean doet de Dutchi zichtmeting. In die tussentijd neem ik foto’s van de SETL platen en de meetpunten.
Ook hier zijn de mosselen wel wat gegroeid.
Het zicht is bizar slecht en dat komt misschien door het pompen van de beluchting op 18 september. Er is nu door het afkoelen van het oppervlak een natuurlijke menging van het water, omdat de waterkolom tot 3 meter sinds 12 september 4 graden is gezakt terwijl de temperatuur op 6 meter gelijk is gebleven en ook op 9 meter gebeurt er weinig. Mogelijk heeft dat of het beluchten min of meer weer een algenbloei getriggered. Die mist is in feite opgeloste calcium die vrij komt als het vrije CO2 op is en er CO2 aan bicarbonaat wordt onttrokken.
Op 7 meter diepte is het vergeven van de watervlooien en blauwkleurige roeipootkreeftjes. Dat betekent dat er toch een hoop voedsel is en dat voedsel kunnen algen zijn die mogelijk gigantische hoeveelheden CO2 onttrekken.
Onder de 9 meter is het zicht dus wat beter. Nadat we de metingen en foto’s hebben gedaan steken we op 7-8 meter diepte op 120 graden naar de NO hoek. Deze oversteek van ca 290 meter duurt ca 20 minuten en dat scheelt in ons gasgebruik. Bij de kant aangekomen zwemmen we naar het kwadrant van Dean die hij feilloos weet te vinden. Het blikje is weg en er is weer wat veranderd. We nemen foto’s en ik schiet een GPS om te zien hoeveel Dean’s GPS verschilt met die van mij. Het scheelt 6 meter, dus dat mag geen naam hebben.
Daarna gaan we op zoek naar het grote betonnen blok, waarvan ik denk dat het een rioolput is. Het is een kubus van ik schat 1 m3 die hol is en de opening is gericht naar het midden van de plas. Het ligt tussen de 5 en de 7 meter diepte. Foto maken heeft geen zin, want ook hier is het zicht bizar slecht. We zwemmen rustig terug langs de kant. Onderweg komen we een soort kranswier tegen die ik gisteren ook in Vinkeveen ZE 2 heb gezien tijdens de schoonmaakduik. Op elke knoop zit een behoorlijke verdikking die witgeel is. De takken zijn vaal groen.
Er ligt weer opvallend veel vuil in het water en we pikken direct wat mee. We moeten eigenlijk standaard een zakje mee hebben. Ik zie een schildersmossel een behoorlijk spoor door het zand trekken en op de schaal zitten veel jonge zebramossels. Wat opvalt zijn de grote velden witte kwakkel of Quaggamosselen.
 |
| Quagga mosselen. |
Het zijn ook over het algemeen lege schalen. Deze soort heeft zich behoorlijk uitgebreid ten opzichte van vorig jaar.
Hoe ondieper je gaat hoe beter het zicht wordt en dat komt door de vele zebramosselen die het water filteren.
Door het slechte zicht raken John en ik Dean even kwijt. We kijken aan de oppervlakte en we zijn niet de enige die buddies kwijtraken. UIteindelijk vinden we elkaar weer.
Het is en blijft een plas met verrassingen.
De OW kaart is bijgewerkt! en uitgebreid met het betonblok.
De SETL foto’s zijn bijgewerkt.
 |
| Nee niet onscherp, gewoon slecht zicht. |