· Secchi op 9 mtr = 7,0 meter.
Het is lekker frisjes en er trekt een band bewolking langzaam weg, zodat we later tijdens de duik in het zonnetje zitten. We doen weer de standaard werkzaamheden, maar voordat we daar aan toekomen, kunnen we toch even geen genoeg krijgen van die scholen met duizenden baarzen die toch steeds groter groeien. De twee snoeken die er rondzwemmen hebben beide volle buiken, maar kennelijk eten ze gewoon door nu het nog kan.
Al die zilveren lijfjes hangen doodstil als de snoeken en wij zelf stil hangen. Zodra er maar 1 beweging is begint de kluwen baarzen zich weer te verplaatsen. Het is een prachtig schouwspel. De snoeken kunnen een goede vetreserve opbouwen voor de winter.
Nou toch maar even foto’s maken van de meetpunten, terwijl Dean de zichtmetingen doet. Koos houdt alles goed in de gaten. Als dat klaar is struinen we over de bodem (ca 12 mtr) onder het paviljoen. Hier vind je grote lege Quaggamosselen van wel 3-4 cm groot. Maar ik zie ook buisjes van sediment uit de bodem steken die vast aan een soort worm toebehoren. Ik maak er maar foto’s van.
Dean paradeert wat langs de damwand en dan zie ik iets moois gebeuren. De school baars, haast zich naar de damwand toe als Dean voorbij zwemt. Zodra Dean weg is wagen de baarzen zich weer van de wand af en zoeken de ruimte weer op. Op de onderstaande foto is dat goed te zien.
Dan zoeken we maar eens wat diepte op en gaan richting de zuid. op 13-14 meter hangt nu de mistlaag, maar een spronglaag is nauwelijks te ontwaren. De bodem is grijzig bruin en ik zoek nog steeds een verklaring voor de sterfte van de Quaggamossel. Dus zou er dan misschien toch een zuurstofloze laag hebben gevormd? We slaan op 15 meter links af en prompt zien we een schooltje wat grotere baarzen van ca 10 cm voorbij sjezen. Logische gevolgtrekking.. er is nu dus wel voldoende zuurstof voor vissen om hier zich te wagen.
Het zet me wel aan het denken , want als wij in het gele gebied komen zien we weer heel veel levende Quaggamosselen en notabene jonge waterpest plantjes. Dus die sterfte verschilt heel erg per plek.
Hoe weet ik dat we hier zaten vragen jullie je misschien af. De paarse punt in de gele cirkel hebben we eerder met GPS vastgesteld. Dit blok is zo karakteristiek dat ik het gelijk herkende.
Op de bodem zie ik nog genoeg blikjes en plastic bekertjes liggen, maar ook boombladeren. Als ik wat witte dingen op de bodem zie liggen blijken het skelet resten te zijn van meerkoeten, die bewoond worden door vlokreeften.
Als in de tab OW kaart op deze website kijkt en e klikt op de paarse marker, dan zie je de foto.
