2014-12-07 Diep gaan voor een testje.

Weer     : Bewolkt, Wind ZZW 5 bft.
Duikers : John, Bart, Axel
Doel     : Loodtest in de diepte.
Duur    :  57 minuten.
Lucht temp  : 3,0 Celsius
Water temp :  8 Celsius minimum.
Fauna    : 2 Palingen en baars op 17 mtr 
Flora : Waterpest. individuele plantjes gekroesd fonteinkruid, 
Potamogeton pectinatus (grasachtige plantjes) 

Thermocline: Geen
Vislood: 0 gram.

Zichtmetingen 
·  Dutchi op 3 mtr =   –,0 meter.
·  Secchi op 3 mtr =  –,0 meter.
·  Dutchi op 6 mtr =   –,0 meter.

·  Secchi op 6 mtr =  -,0 meter.
·  Dutchi op 9 mtr =   -,0 meter.
·  Secchi op 9 mtr =  –,0 meter.
·  Secchi verticaal =  -,0 meter.
Zie het log voor de details.

Zie alle foto’s van deze duik.

Opmerkingen:
De parkeerplaats ligt er voor de verandering eens verlaten bij. Er zijn twee duikers van een duikvereniging Wassenaar die hier voor het eerst komen en ze vragen wat er te zien is.
Ik geef ze advies om de blokkenroute op 7-8 meter diepte te volgen. John, Bart en ik hebben andere plannen.
We zoeken het zachte sediment op, want ik ben benieuwd hoe ver een een stukje Foxlood van 85 gram in het sediment zakt. Ik heb het lood aan mijn spooltje vastgemaakt. John maakt wat lijn vrij en het lood komt dan met een vrije val op het sediment terecht. 
We spreken een testje af op 12-13 meter en een testje op 19 meter. Op die diepte is het sediment erg verzadigd met water en dus heel zacht.
We hebben het allemaal gefilmd om een idee te krijgen.


Het water is 8 graden en het zicht is goed. Het eerste testje en de camera staat aan. John hangt een paar meter boven mij en laat het lood vallen en dat gaat nog met een beste vaart.
Plof in het sediment en een stofwolkje volgt. Het lood verdwijnt slechts een paar centimeter.
Wat we niet testen is wat er gebeurt als we het lood langer laten liggen.
We vinden namelijk wel eens lijnen die de bodem in gaan en breken meestal af. Dat lood zakt dus kennelijk met de tijd steeds dieper het sediment in.

Op naar 19 meter diepte en we passeren de blokken en ankerlijnen. Er liggen twee palingen en een middelgrote baars bij elkaar. Ik zie een geschikt plekje voor de tweede test. John gaat weer boven mij hangen en ik geef een oke als de camera loopt. Ver buiten beeld zie ik een stofwolkje. Nog een keertje John! dan ploft ie weer buiten beeld. Het is nog best lastig om goed te mikken, want geloof het of niet er staat een lichte stroming. Bij de derde keer vang ik net aan het neer ploffende lood. Zou het net zo werken als ingedikte opgeloste maizena? Het is een dikke vloeistof, maar je kan er wel over lopen, want bij een plotselinge belasting verdicht het, om daarna weer vloeibaar te worden. Eigenlijk lijkt het ook wel op drijfzand. 

Lood verdwijnt slechts een paar centimeter.


Ik duw mijn hand zonder enige moeite in het sediment en meet 19,8 meter net op de grenslaag. Er is evengoed nog een zuigende werking ook, want ik moet wel meer moeite doen om mijn hand er uit te krijgen.
Toch ben ik benieuwd wat er gebeurt als we het lood langer laten liggen.
De test is klaar en volgen de toeristische route via blokken die elke keer anders lijken.Het anker lijkt wel meer uitgegraven te zijn. Bart geniet met volle teugen en duikt mooi rustig.
Op het laatst zien we nog een mooie schubkarper bij MeetPunt 5. 
Meetpunt 5 lijkt vrij statisch, maar volgens de foto’s zien we dingen verplaatsen.
Het waterpest houdt nog stand, maar wordt wel minder. Aasgarnaaltjes dartelen vlak boven de bodem. Het was wederom een heerlijk duikje. Eenmaal bovenwater snijdt het koude windje lekker. Een kop koffie met koek doet dan weer wonderen.
De dode meerkoet bij de doorkijk is bezig met een wederopstanding en staat nu recht op.

Bart bij de doorkijk.


Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.