2017-10-15 Sedimentval ophalen.

Weer     : Zonnig, Wind NW 2 bft
Duikers : Rob, Dick en Axel.
Doel     :  Sedimentval ophalen, maar er is meer werk te doen.
Duur    :  111 minuten
Lucht temp  : 21 Celsius
Water temp :  14 Celsius minimum.
Fauna    : Scholen jonge baars, >10 palingen, >5 karpers.
Flora :   Smalbladig fonteinkruid als hele kleine plantjes.

Spronglaag: Op 10 meter
Vislood: 40 gram

Zichtmetingen 
·  Dutchi op 3 mtr =   -,- meter.  
·  Secchi op 3 mtr =  –,- meter.  
·  Dutchi op 6 mtr =   –,- meter.  

Zie alle foto’s van deze duik.

Dick gaat gezellig mee
Rob vroeg of Dick ook mee kon duiken en ja natuurlijk kan dat!
Hij heeft zijn GUE Fundamentals afgerond en dat zie je. Dat is overigens geen maatstaf of mee te kunnen met Project Baseline Haarlemmermeer. Iedereen die een geldig brevet heeft kan en mag mee. Het gaat er mij juist om dat je bewust wordt van de omgeving waar je in duikt en dat er meer is dan alleen vis groter dan 1 meter en…. dat je met een meter zicht ook leuke duiken kunt beleven.
We hebben alle drie volle dubbel 12’s dus we kunnen het even uithouden en wat zijn die plastuiten toch handig. Ik heb mij goed ingedronken met water en de nood is al hoog op het moment dat ik de boel aansluit. Dat komt mooi uit om het even te testen.
Het is een Marco G momentje dat je schaamteloos en ongemerkt kunt plassen en tijd hebt om bijvoorbeeld je seals in orde te brengen.

Plan die flexibel wordt.
Oké we gaan een sedimentval ophalen en dat is een buis van 30 cm lang met een dop aan de onderzijde en een duiklamp met temperatuursensor op 8 meter diepte. Er zit een boei aan om het rechtop te houden.
We hebben een lijmtang en een dop mee in een net. We kunnen daarmee de val afsluiten en veilig transporteren zonder dat ie uit elkaar zou kunnen vallen.
Rob neemt dat materiaal mee, terwijl ik een tang en twee camera’s mee heb.
Het is even een stuk zwemmen.
Onderweg komen we de ene na de andere paling tegen met hele dikke nekken. Wat een beesten zijn dat zeg!

Aanvulling 1
Rob spot een blinkertje met wat lijn.
Ach we zijn er nu toch en ik vouw de driehaak in mijn wetnotes en rol een lang stuk zijn eromheen. Zo is de haak veilig opgeborgen.

Aanvulling 2
Nog weer een stuk lijn die over de kleiblokken gedrapeerd ligt en Rob pakt zijn wetnotes erbij en handelt op dezelfde manier. Zo kun je toch weer je wetnotes opbergen in je zakken.

Sedimentval 
Als we uiteindelijk bij de val komen hangt het boeitje nog een meter of 1,5 boven de bodem.
Deze is volledig begroeit met mosselen en zo zwaar geworden dat is van 2 meter naar 7 meter is gezakt. 
De koker ligt op z’n kant en de opening is een stuk in de modder gezakt.
Er ligt genoeg neerslag op de koker, dat wel. 
Dick kan mooi even filmen met mijn Wonkey monkey camera terwijl we aan de slag gaan.
Ik til de koker voorzichtig op en dop hem af.
Rob fixeert de doppen met de lijmtang. Terwijl ik de boei opruim strip ik de boel zoveel mogelijk van de aangegroeide mosselen. We doen alles in het net. 
Eigenlijk is de proef dus mislukt omdat er ook een stuk bodem in verdwijnt. 
Er staat nog een sedimentval op 18 meter diepte, maar met de huidige mist is dat kansloos om die te vinden. Die staat overigens met een stok in de klei, dus die valt niet zo snel om.

Aanvulling 3
We zijn in de buurt van MP4 bij de kleistort. Dan zie ik de stok staan, maar het kwadrant is weg. Ik steek mijn hand in de bodem en ja hoor daar voel ik ‘m. Er ligt weer ruim 10 cm bodem overheen. Graven, graven en trekken. Rob helpt mee en wat zit dat ding vast joh!
Uiteindelijk trek ik ‘m eruit. Het kwadrant moet echt even op een andere plek, waar het niet zo is bloot gesteld aan de modderstroom op 4 meter diepte.
Op 3 meter vind ik een mooi plekje achter een groot blok klei. Met een stuk steen klop ik het de bodem weer in. Het kwadrant moet wel zichtbaar blijven natuurlijk.

Voor

Na

Aanvulling 4
Nu even naar het mooiste stukje, waar
het zonlicht altijd magisch mooi kan zijn.
We zwemmen langs de steile wand en verdikkeme weer vislijnen.Dit is een gevlochten lijn die zelfs de mist in verdwijnt. Rob begint te wikkelen en ik volg de lijn tot de mistlaag.
Ik trek en de weerstand valt ineens weg. Er komt een grote gele plug tevoorschijn.
Rob heeft ook nog een voederkorfje erbij.
Bij elkaar weer toch weer 40 gram lood en een meters lijn.

Aanvulling 5
Aangezien we nu bij MP6 kwadrant zijn op 1,5 meter diepte, wil ik die ook even bekijken.
Die is echter nergens meer te vinden. Met Mysteryland lagen hier pontons in het water en mogelijk dat die met het verwijderen ervan het frame bloot is komen te liggen.
We zijn dus een fotostation kwijt.

Fuut
Op de terugweg is het een feestje met scholen baars, maar het mooiste is het als ik vanaf 2 meter diepte omhoog kijk naar de riet kraag.
Een fuut steekt de kop onderwater en kijkt naar beneden. Het lijkt zich totaal niet te storen aan het feit dat ik onder ‘m lig.
Direct pak ik mijn Wonkey monkey camera en op het moment dat ie opgestart is schiet de fuut in z’n zilveren cape van lucht door de waterkolom naar beneden. Woehaa ik was net op tijd met filmen! Ik probeer ‘m nog te volgen, maar dat lukt niet. 
Dan denk ik aan Jorn die uren lang het juiste moment heeft zitten afwachten om echt goede beelden te schieten. Het staat op film, maar het was eigenlijk net even te ver weg.
Het moment was wel fantastisch om niet meer te vergeten.
De fuut is echter de verkeerde kant op gezwommen, want in Noordelijke richting zwemmen we door een enorme school jonge baars.

We ruimen nog wat rommel op, want bij elke duik kan er altijd wat mee, hoe klein ook.

En passant fotografeer ik de mosselgrens en MP7 ook nog even mee, want tja we komen er toch langs. 
Het is toch ook leuk om te zien wat het verschil is in zicht als we naar MP7 kijken en ja er zit 1,5 maand tussen, maar ja daar zijn foto’s dus ook weer handig voor. 

Mosselen
Heb je hem weer met z’n mosselen, maar moet je nu voor de gein eens kijken.
Het stokje is 1,5 keer zo dik geworden van de mosselen, als je het stokje überhaupt nog kunt zien op de tweede foto. 

Na 111-113 minuten komen we voldaan boven. Dick, Rob en ik kijken tevreden na een heerlijke volgepakte duik.
Wat zeggen ze ook alweer: Plan je duik en duik je plan.  Waarbij we er nog aan wat willen toevoegen.
Met extra taken, mits de situatie, omstandigheden, materiaal, gas, duiklimieten en fysieke gesteldheid het toelaten waarbij de veiligheid blijft gewaarborgd en je geen mensen op je hebt zitten wachten. 
Die konden we allemaal aftikken.

Na de duik een bakkie koffie en napraten. Effe snel nog een verticale zichtmeting en een waterkleurtje.

THUIS
Terwijl ik de boei verder ontdoe van mosselen ga ik toch even tellen hoeveel Quagga en Zebra erop zitten.
84 Zebra en slechts 8 Quagga. Dat zegt niet veel, maar dat triggert toch even de vraag of de Quagga op z’n retour is of niet.
Dat is weer leuk voor een experimentje die we in 2013 en 2014 hebben gedaan. 
Wat is het percentage quagga en zebra nu eigenlijk?
Ik stort de inhoud van de koker met sediment in een emmer en laat het bezinken.
De vraag is of het zin heeft om dit te filteren en op te sturen naar het NIOO.

Het was een mega super duik!