Een epifanie of een ephippium?

Op 11 oktober 2020 had ik uit de Beldert een planktonmonstertje genomen waarin dit ovale dingetje zat van 375×250 micron.
Geen idee wat het was. Ik zocht overal op internet, maar kon niks vinden. Ook op Twitter bleef een verzoek onbeantwoord. Dus liet ik het maar voor wat het was.

1 februari 2021. Niets vermoedend fotografeer ik deze watervlo uit de Bosplas. Tussen de honderden foto’s die ik maak, valt het door de tijdspanne die tussen de foto’s zit, het niet zo snel op. Misschien dat jullie al iets opvalt aan deze onderstaande watervlo?


Het duurt uiteindelijk nog 28 dagen alvorens ik DE epifanie of openbaring krijg. De vondst uit de Beldert is het zelfde als wat de watervlo in de rug heeft zitten!
Het is een ei welke door a-sexuele voortplanting voor nakomelingen zorgt.
Deze link laat twee vormen van reproductie zien die zo’n simpel ogend diertje wel kan uitvoeren. Wij als zogenaamd hoogontwikkeld mens kunnen dit niet.
Als je dan op die website kijkt dan zie je:
– op de onderste rij van dat plaatje hoe dat ei zich vormt tot een nakomeling.
– op bovenste rij van dat plaatje laat een rustend ei “Ephippium” zien, die door sexuele voortplanting wordt voortgebracht.
Dat ei ziet er veel robuuster uit en kan lange periodes van bijvoorbeeld droogte en andere ongunstige omstandigheden overbruggen.
Zo vond ik in Frankrijk midden in een bos een aantal watervlooien in een ondergelopen tractorspoor. Ondanks dat zo’n tractorspoor met regelmaat kan vollopen met regenwater kunnen een eenmaal gevestigde watervlooien, jarenlang voorkomen. Dan blijft alleen nog steeds de vraag hoe het kan dat hoe die eerste watervlo daarin terecht kwam.
Zo leren we er elke keer weer wat bij dankzij het maken foto’s. Zonder foto’s wordt dat erg moeilijk tenzij je een fotografisch geheugen hebt natuurlijk.

Dit is een Ephippium of een rustend ei.