De vrijwilligers van Project Baseline Haarlemmermeer hebben een specifiek doel om iets te vinden in een bepaald gebied.
Dat klinkt geheimzinnig en dat is het ook wel een beetje eigenlijk. Het broeit al een tijd in onze groep om er werk van te maken.
Vooral Dick heeft zijn zinnen erop gezet om het te vinden en daar is een planning voor nodig.
Of het ons gaat lukken weten we niet, maar de uitvoering van het plan is sowieso al een hele leuke uitdaging.
Om het zoekgebied uit te zetten heeft Dick stokken stokken geregeld en deze voorzien van witte punten om ze beter zichtbaar te maken.
Het zoekgebied is echter een flink stuk zwemmen en daarom hebben Dick en Manuel hun onderwaterscooters meegebracht om Jeroen en mij te slepen naar de bestemming.
We verzamelen ons op de parkeerplaats en maken ons klaar voor de duik. Scooters worden klaargelegd.
Als we in het water stappen merkt Manuel op dat het water nogal stinkt.
Dat is niet zo heel vreemd, omdat de bodem bij de instap wat modderig is. Als je dat verstoord komt er moerasgas omhoog en dat ruikt helaas niet naar roosjes.
Dick komt erachter dat de bos met stokjes een behoorlijk drijfvermogen heeft. Hoe krijgen we dat naar beneden?
Ik vraag het even te proberen en laat alle lucht uit mijn droogpak en wing lopen. Aha ik zink, dus we krijgen die takjes wel naar de bodem.
Manuel en Jeroen zijn klaar voor de start en zo gaan we op weg. Zij gaan wat dieper en Dick en ik blijven aan de oppervlakte in verband met de takkenbos.
Na een tijdje bereiken we de plek waar we ongeveer moeten uitkomen.
Die bestemming is alleen op basis van een kruispeiling te doen en dit keer moet dat in het donker. Het herkenningspunt is net te ver weg voor mijn duiklamp, maar de vuurtorenlichten van Manuel, Jeroen en Dick samen gericht op de kant, zie ik het ineens!
We zijn klaar om af te dalen ik duw de takkenbos rechtstandig naar beneden en zwem het eerste stuk naar beneden en hoe dieper we komen hoe makkelijker het gaat. De jongens volgen mee naar de bodem. Eenmaal bij de bodem zoek ik een typerend bodemprofiel die mij is bijgebleven. Het is alleen de vraag waar het is. We zwemmen wat rond als ik wat meen te herkennen. Het is ver van een exacte wetenschap om te weten waar we precies zijn en op gevoel kies ik een middelpunt.
Op die plek plaatsen we vier stokjes. Van daaruit zwemmen een 15 a 20 meters pal Noord terwijl Jeroen de stokjes plaatst. Op het moment dat we terug gaan, blijken de stokjes net even te ver uit elkaar te staan en Manuel dringt aan om meer stokjes te gebruiken.
Zo gezegd zo gedaan. We zwemmen pal Zuid en zo werken we de acht windstreken af. De laatste is Zuidwest en die komt uit op een rand die de diepte in gaat.
We buigen naar rechts af en gaan weer in Noordoostelijke lijn weer terug. We komen een stokje tegen, echter mijn plan mislukt om in een cirkel te zwemmen en zo meerdere stokjes tegen te komen.
Jeroen geeft aan dat ie het koud heeft en dat is ook niet zo vreemd, want het water is 8-9 graden en we liggen er al en 80 minuten in. We zijn allemaal wel aardig afgekoeld. Het is tijd om af te ronden en terug te gaan naar de instap.
Jeroen haakt aan bij Manuel en ik bij Dick en zo scooteren we weer terug. Jeroen heeft een heerlijke kop koffie en een stroopwafel voor ons klaar.
De meningen hoe een zoekgebied te maken gaan nog even de ronde. Bij zoeken en bergen kun je natuurlijk vanuit een cirkel van binnen naar buiten werken of rechthoekige patronen afwerken.
Bij de volgende duik worden de segmenten van de windroos gescand en zijn we benieuwd of we iets gaan vinden.
Kan ik verklappen wat we zoeken? Nog niet helaas, maar we hebben wel een video gemaakt.