| Weer | Zonnig |
| Snorkelaar | Axel |
| Doel | Plankton halen, meten en gewoon kijken. |
| Duur | 120 min |
| Temp lucht | 12 |
| Temp water oppervlak | 14,2 |
| Temp water minimum | 14 |
| Fauna | Karper, Snoek, Baars + eieren, jonge aasgarnalen, Vlokreeften, Paling |
| Flora | Fonteinkruid. |
| Plankton | Roeipootkreeftjes (soms wolken), watervlooien, Asterococcus, Ceratium, Keratella, Pediastrum, |
| Spronglaag |
| Gemeten op diepte (mtr) | Secchi zicht horizontaal (mtr) | Temp (C) | Secchi zicht verticaal (mtr) |
|---|---|---|---|
| 0 | — | 14 | 9,00 |
| 3 | — | — | — |
| 6 | — | — | — |
| 9 | — | — | — |
Forel-Ule waterkleur
Omstandigheden = Zonnig
Tijdstip meting = 11:00
Schaal strip = 13
Parkeerplaats wordt al stukken drukker
Ik zet mijn autootje neer en kleed mij om in mijn droogpak. In de plas is men al aan het zwemmen en langs de oevers zitten rechts van het Paviljoen een aantal vissers hun geluk te beproeven.
Ik stap het water in met mijn netje en Secchischijf. Het is nog steeds mooi helder. Eerst even vissies kijken en dit keer heb ik mijn camera wel meegenomen. Ik parkeer mijn spullen even en de fotoshoot kan gelijk al beginnen.
Vismagneet
Lieve sportvissers, je bent als snorkelaar een drijvende karpermagneet en wat zijn ze toch mooi in hun eigen omgeving! Natuurlijk zit er spanning in het lokken, wachten, aanslaan, drillen en landen van zo’n pracht, maar zeg nou zelf? Hoe vet is het als ze op armlengte afstand jou komen bekijken? Je hoeft alleen maar een beetje te drijven. Ze zwemmen naar je toe en soms gaan ze met je mee. Die grote spiegelkarper op de onderste foto, zwom mij op nog geen 50 cm langs me heen. Als je onverwachts beweegt, schieten ze weg, maar ze zijn zo nieuwsgierig, dat ze wel weer komen kijken. Het water is nog wel erg koud om lang in te liggen. Het water is 14 graden. Dan is een stoeltje, tentje en een zonnetje toch wat comfortabeler voor de meeste.
Functie van rietkragen
Wat je als duiker meestal wel over het hoofd ziet zijn de dingen die zich net onder het wateroppervlak begeven. Ik zwem zo stilletjes mogelijk lang de rietkraag. Er ligt een grote baars op de bodem bij het riet. Het heeft een uitzonderlijk brede bek eigenlijk. Als ik dan hoger tussen het riet doorkijk, zie ik een streng met baarseieren. Als die uitkomen hebben ze gelijk profijt van de dicht op elkaar staande stengels. Verderop ligt een korte streng eieren op de bodem. Wat zie ik daar? Op de bodem in het donker ligt een best wel hele grote donkergekleurde snoek.
Riet haalt niet alleen voedingstoffen uit het water, zoals fosfaten en stikstof, maar ze leggen ook zweefvuil vast, waarop micro-organismen weer floreren. De breedte van het rietblad is een indicator van de hoeveelheid opneembare voedingstoffen (nutriënten) in het water. Hoe breder het blad, des te meer nutriënten er in het water zitten. We hebben voor het NIOO-KNAW / Netlake Citizen Science project een metingen gedaan in 2015 en 2016 op drie locaties. Locatie naast de instap was bijvoorbeeld de bladbreedte in:
2015 gemiddeld 16,3 mm
2016 gemiddeld 21,2 mm
Daarna hebben we eigenlijk niet meer gemeten. De rietkragen zijn geschoren, en het zal mij benieuwen hoe snel het weer terug gaat groeien.
Zoek de snoek.
Meten en slepen
Na het snorkelen pak ik mijn Secchischijf en meet het verticale doorzicht. Je kunt de roeipootkreeftjes zien zwemmen met de schijf als achtergrond. Je ogen moeten altijd even wennen. Eerst laat ik de schijf zakken tot ik ‘m niet meer zie. Dan trek ik het stukje bij beetje omhoog tot ik de schijf weer zie. Dat herhaal ik een paar keer. 9 meter. Dat is 60 cm minder dan vorige week.
Daarna trek ik een sleepje met mijn planktonnet en kijk ernaar als ik het voortsleep.
Het net trekt door verdichte wolken met roeipootkreeftjes!
Onder de microscoop
Ten opzichte van vorige week is er een verandering te zien op met die groene kogelronde algen. Het doorzichtige schilletje begint bij vele exemplaren wat vervuild te raken. Het lijkt wel of ze afbreken.
In dit potje zakken veel roeipootkreeftjes naar de bodem en zijn dood, maar ook hun binnenste is al vervuild bestaande uit kleine bolletjes. Het zou kunnen dat ze al dood waren.
Toch is het opmerkelijk dat nu geen enkele vrij zwevende blauwalgsoort is te vinden in de monsters, terwijl ik die 13 april , voor het eerst zag.
Muggeneitjes Het zijn van die ultrafijne borduurseltjes aan een vettig zijden draadje. Op het eerste gezicht lijken het flubberige snotjes, maar als je beter kijkt zitten er bijzondere patroontjes in. Als de eitjes uitkomen dienen de muggenlarven weer deels als visvoer. De natuur zit wat dat betreft ingenieus in elkaar.
