2020-12-06 Lange frisse duik – Project Baseline Haarlemmermeer

Weer	Bewolkt
Duikers	Jeroen, Bart , Axel
Doel	Metingen, monsters nemen en foto’s maken van stations
Duur	87 minuten
Temp lucht	1
Temp water oppervlak	8,5
Temp water minimum	7
Fauna	Veel jonge baarzen op de bodem, paling, pos, snoek
Flora	Enkele planten fonteinkruid
Plankton	Roeipootkreeftjes waarvan sommige met eitjes, Daphnia (Watervlooien), Microcystis (blauwalg), Pediastrum, Staurastrum, Keratella, Asterionella,
Spronglaag	Tussen de 6 en 9 meter met één graad verschil.

Gemeten op diepte (mtr)	Secchi zicht horizontaal (mtr)	Temp (C)	Secchi zicht verticaal (mtr)
0	—	8,5	5,2
3	3,5	8	—
6	3,5	8	—
9	3,5	7	—

Vislood: 20 gram

Mistlaagje op het water
De plas ligt er prachtig bij en er ligt een dun mistlaagje op het water. Je kunt de bodem goed zien vanaf de kant en dat beloofd wat. Wat verticaal heel wat lijkt, blijkt in de werkelijkheid wat tegen te vallen. Jeroen heeft een nieuw speeltje in de vorm van verwarmde zolen en het het koude weer, leent zich daar uitermate goed voor.
Bart en Jeroen hebben er sowieso zin in.

Wat hebben we gedaan en gezien?
Onder het paviljoen zie je een zwakke schemering van daglicht, en een grote snoek voor mij zwemt weg, maar het lukt me niet om het op foto te krijgen. Jeroen doet de zichtmetingen en Bart gaat op 5 en 14 meter een watermonster te nemen. Ik maak weer de foto’s van de stations.
De hydroïdpoliepen I(zie foto rechtsonder) groeien welig op harde ondergronden. Wat mij opvalt is dat ze van stroming houden, want ze bekleedde destijds volledig de bruisplaten van de beluchtingspontons.
We werken zo de eerste drie stations af en Bart neemt een het watermonster van 14 mtr diepte.
Van hieruit gaan we richting de Caddy.
Daarin zit een joekel van een paling die meer weg heeft van een Conger aal. We houden er wel rekening mee dat alles groter lijkt met een duikmasker op hè.
Dan naar de Sale om eens even te kijken hoe die erbij ligt. Ik ga het wrak in om een paar foto’s te nemen van de blauwalgen die daar tegen plafond geplakt zitten en op de bodem van de schuit liggen.
Tot mijn verbazing schuilen er baarsjes op de grote plakkaten blauwalg.
De plakkaten vallen makkelijk uit elkaar en komen ook los van het plafond.

Nu heb ik gevraagd of het normaal is dat Microcystis bij 8°C zich nog zo stand houdt. Het is zeker niet uniek.
Ze zitten tegen het plafond, omdat de Microcystis naar het oppervlak wil als de koolhydraten opraken. Door koolhydraten kunnen ze hun drijfvermogen regelen en om koolhydraten aan te maken hebben ze zonlicht nodig. Dus als ze voldoende koolhydraten hebben aangemaakt zakken ze weer naar beneden.
Als de koolhydraten opraken, gaan ze weer opstijgen voor een volgende ronde, maar als daar toevallig een plafond in de weg zit, dan blijven ze daar hangen en dat is wat hier is gebeurd.

Groene vlokjes
Als je goed kijkt zie je niet alleen in de waterkolom kleine vlokjes zweven, maar ze liggen op sommige plekken ook op de bodem. Ja, je moet goed kijken hoor, maar ze liggen er echt. Hoe kan het dan, dat deze niet opstijgen? Ik heb mij laten vertellen dat ze door fijne slib / organische deeltjes verzwaard kunnen worden en dus zo op de bodem blijven liggen.
De vraag is wat deze volgend jaar gaan doen en we gaan dat blijven monitoren hoe deze cellen zich houden.

Na de Sale zoeken we het kwadrant MP4 op waar we de datalogger op hebben gemonteerd. Ook daar maak ik foto’s van. Daar zijn we zo klaar en dan maar eens de diepte in. Vorige keer was er een harde spronglaag op 12 meter, maar die is nu verdwenen en het zicht valt ook niet echt tegen. Hier liggen meer vlokjes. Ook zien we veel jonge baarzen en Jeroen ziet posjes. We zijn de hele put door geweest om te zien of we de grote jongen nog konden vinden, maar het was er niet. Diepte is nog steeds 19,5 meter. De bodem is licht bruin aan het worden.
En zoals we de put inzwommen, gingen we er ook weer uit.
Eerlijk gezegd had ik mij een beetje vergist in de koers hoor.
En zo zien we verder nog hier en daar wat gasbelletjes ontsnappen uit de bodem.

We komen na 87 minuten maar weer eens boven, want het is koffietijd! Jeroen zegt “Ik heb nog nooit zo lang gedoken bij deze temperaturen!”
Volgens mij zijn de verwarmde zooltjes wel heel goed bevallen.
Bart heeft een heerlijke amandelstaaf meegenomen en omdat duiken hongerig maakt, had ik ook nog wat koek mee. Jeroen heeft koffie en zo genieten we volop van deze heerlijke smaken op deze koude ochtend.
Bart en Jeroen.. BEDANKT

Plankton – roeipootkreeftjes en watervlooien zijn er weer!
Zoals elke keer haal ik een planktonnet door de waterkolom.
Het grote verschil met twee weken geleden is dat er nu roeipootkreeftjes (sommige met eitjes) en jonge + volwassen watervlooien in zitten.
Er komt weer leven in de brouwerij.